اشکان خطیبی در 28 شهریور 1358 در تهران به دنیا آمد و اکنون 43 سال سن دارد. وی تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی در رشته تئاتر دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد ادامه داد. او در کنار بازیگری به عنوان خواننده نیز فعالیت دارد و آثار موسیقایی زیادی منتشر کرده است.
برخلاف تصور عموم، من ابتدا بازی در فیلم را شروع کردم. در سال ۱۳۷۷ در فیلمی به نام دختر آسمانی ظاهر شد که اکران نشد. از آن زمان به صورت حرفه ای تئاتر را شروع کردم. هنوز هم فیلم ها برای من جایگاه ویژه ای دارند، بنابراین انتخاب نقشم در یک فیلم برایم سخت است. سینما مجموعه ای از چارچوب ها و استانداردهای مشخص دارد. مردم وقت خود را صرف می کنند تا به سینما بروند، ترافیک و کمبود جای پارک را تحمل می کنند و برای تماشای فیلم پول می دهند، اما وقتی کنترل تلویزیون خود را نگه می دارید و دکمه ای را فشار می دهید تا آن را روشن کنید، ممکن است انتظار زیادی نداشته باشید. بله. مخاطب فیلم مخاطب خاصی است و اصولاً فیلم باید مدیوم خوش ذوق تری باشد و به هوش و وقت این مخاطب احترام بگذارد.
از سال اول دانشگاه مورد توجه دوستان نوازنده ام قرار گرفتم و با بابک سدی دوست شدم.بنابراین دو سال بعد از ورود به دانشگاه، در سال ۱۳۷۷ که گروه آپولو را تأسیس کردم، موسیقی را بیشتر از تئاتر جدی گرفتم. تعداد گروه ها در آن سال بسیار کم بود. چندین گروه شروع به پخش موسیقی خارجی کردند و حتی این گروه تنها گروه پاپ آریایی بود که هنوز مجوز دریافت نکرده بود.عکسی از آناهیتا درگاهی و اشکان خطیبی منتشر شد که باعث شد برخی تصور کنند این دو با هم ازدواج کرده اند.اشکان خطیبی نیز این موضوع را در برنامه خندوانه تایید کرد و با آناهیتا درگاهی ازدواج کرد.
من در خانواده ای بزرگ شدم که عاشق هنر و ادبیات بودند. پدرم به ادبیات و مادرم به هنر علاقه داشت. به همین دلیل از کودکی آموزش موسیقی دیده ام و این هنر را به من آموختند. بعد از آن وقتی وارد دبیرستان شدم علاقه عجیبی به فیلم داشتم و به همین دلیل مجلات سینمایی را تا آخر خریدم و از بسم الله تا آخر خواندم. البته انتخاب اولم در کنکور فیلم بود، اما رشته فیلم را قبول نکردم و به همین دلیل نزدیکترین گروه هنرهای نمایشی را انتخاب کردم.با وجود اینکه به این رشته علاقه داشتم، اما به دلیل اینکه در آن زمان شرایط موسیقی مناسب نبود، موسیقی را نپذیرفتم و همه مرا تشویق کردند که به عنوان یک سرگرمی خارج از دانشگاه به دنبال موسیقی بروم. برای من جدی بود
دوستی با رنبد جوان به قبل از بازی در یک برنامه چت برمی گردد. در این نمایش باید با هم می نشستیم و حرف می زدیم و وقتی با هم بودیم همین حرف های مزخرف را می زدیم و این بار هم جلوی دوربین می گفتیم. مثلاً اغلب به من می‌گفتند: بابا، وقتی سلام می‌کنی، حداقل به دوربین نگاه کن، من پیشنهادات زیادی دارم، اما همانطور که قبلاً گفتم، بازیگری هرگز جدی نیست و دوست ندارم روی آن تمرکز کنم. فقط بازیگری یا موسیقی و انجام فقط یک کار. نه. همانطور که گفتم، من تغییر شکل را دوست دارم و ذهن من یک بعدی نیست و انجام کارهای مختلف به طور همزمان به این معنی نیست که تمرکز من تقسیم شده است. روی همه آنها تمرکز کنید و فقط خودت را هل بده
